اگه صرفا نمره میخوای و نمیخوای چیز زیادی یاد بگیری، بهترین انتخابه! البته باید در تمامی جلسات شرکت کنی (حضور غیاب اجباری). به هیچ وجه سر موقع تو کلاس حاضر نمیشه و بین پونزده دقیقه الی نیم ساعت با تاخیر میاد سر کلاس! تو جلسات ابتدای و حتی میانی چیز خاصی درس نمیده و از در و دیوار و خاطراتش میگه. به خاطر همین آخر ترم توی فرجه ها و وسط امتحانات کلی کلاس جبرانی میذاره! و اما نکته پایانی. اگه مذهبی هستی (آقایی که ریش میذاری یا خانمی که چادر میپوشی)، کلا روی این گزینه خط بکش :/ چون احتمالا از تیکه های ایشون در امان نخواهی بود (سابقه دارن دکتر خوانساری).
در طول ترم؛ بخش عمده ای از وقت کلاس( اگه نگم بیشترش) به مطالب خارج از درس( مخصوصا سیاست) اختصاص داده میشه. نزدیک امتحان کلاسای فوق العاده زیادی میذارن که اتفاقا بخش زیادی از نمره امتحانو همونا داره. امتحانشون سخته. یه سری نمونه سوال بهتون میدن و با دیدن اونا متوجه میشین که سطح امتحان خیلی بالاتر از سطح کلاسه( درس شکل پذیری رو من داشتم)؛ امتحان در حد نمونه سواله ولی هیچ دلیلی نداره که مشابه نمونه سوال باشه. راجع به نمره هم کاملا تصادفیه. یه ترم خوب و یه ترم بد. رو نمودار میبرن. ولی نمره برگه اگه خودتون رو بکشین هم بالا نمیبرن و نهایتا به یه میزان به همه اضافه میکنن. اگه نمره ها پایین باشه؛ نمره نفر آخر رو به ۱۲ میرسونن و اگه نمره ها بالا باشه؛ نمره نفر اول رو به میزان دلخواه( بین ۱۷ تا ۱۹) اضافه میکنن. به دکتراها هم خیلی بالا میدن( اگه تو کلاس باشه کسی)
آقای دکتر خوانساری از نظر بنده انسانی بسیار وارسته، روشن فکر و صریح الهجه هستند. کمتر استادی در دانشگاه هست که موقعیت شغلی خود را نادیده بگیرد و علیه کج اندیشی ها اینگونه که ایشان با صراحت صحبت میکند، رفتار کند. شما باید با ایشان دوستی کنید تا متوجه شوید ایشان چقدر خوش قلب، مهربان و خیرخواه جامعه اطراف خود هستند. درسها پاس میشوند، نگران نباشید کسی مدرک نگرفته از دانشگاه بیرون نرفته است... اما بعدا اگر منصفانه به گذشته تحصیلی خود نگاه کنید متوجه میشوید سر کلاس، از استادتان چیزی که در ذهنتان مانده، فرمول و رابطه نبوده است!