دکتر فاطمی بسیار باسواد هستند و بدون چشم‌داشت علاقه دارند دانش خود را به دانشجویان منتقل کنند. ایشون بسیار عالی درس می‌دهند. سطح توقعاتشون هم به تبع از دانشجویان بالاست و این باعث می‌شه که امکان سوال پرسیدن یا به طور کلی دیالوگ باهاشون چندان فراهم نباشه. تکالیف رو خوب انجام بدین، سر کلاس‌ها حاضر باشید و برای امتحان‌ها و پروژه وقت بذارید، حتما نمره خوبی خواهید گرفت و کلی چیز یاد می‌گیرین

0 0

من سالیان پیش دانشجوی ایشون بودم. از نظر سواد و نحوه تدریس همانطور که توی ارزیابی تعیین کردم خوب بودند. ولی یک موضوعی هست که باعث شد من این ارزیابی و کامنت دادن رو فرصتی بدونم تا بعد از سالها بیان کنم. من مشکلات خانوادگی وحشتناکی داشتم. گاهی دچار افسردگی میشدم و بسختی تمرکز میکردم. با این وجود تمام تلاش خودم رو انجام داده بودم تا همیشه خودم رو بالا بکشم. ولی طبیعتا افسردگی گاهی بهم غلبه میکرد. اون ترمی که من دانشجوی ایشون بودن، مشکلات من دو چندان شده بود. و ایشون بجای همدلی و درک، جوری با من بدرفتاری میکردند که گویا من موجودی بدون ارزش هستم. رفتار ایشون من رو تا مرز افکار خودکشی کشونده بود. هنوز هم بعد از اون همه سال رفتارهای ایشون رو نبخشیدم و هیچوقت نخواهم بخشید. شاید اگر بجای اینکه من رو قضاوت کنند، با مشاهده ی چشمان پف کرده و حال ناخوش من، دلیل عملکرد پایینم رو میپرسیدند، میتونستم براشون توضیح بدم. امیدوارم خانم دکتر خودشون این کامنت رو بخونند. خانم دکتر، ما دانشجوها علاوه بر درس، زندگی شخصی و مشکلات مختلفی داریم. رویه ی برخوردتون رو با افراد تغییر بدید.

0 0

بیش از ده سال پیش دانشجوی ایشون بودم و نتونستم رفتار بد ایشون با خودم رو فراموش کنم. هیچ جا اعتراضی نکردم فقط به خدا واگذار کردم. ترمی که من با ایشون کلاس داشتم، اوایل ترم من دچار پارگی آپاندیس شدم و بیمارستان جراحی کردم. چون آپاندیسم پاره شده بود یک عمل آپاندیس ساده نبود و پنج روز بیمارستان بستری بودم. دکتر گفته بود حداقل دو ماه استراحت کن و طولانی مدت در وضعیت نشسته یا ایستاده قرار نگیر. بنابراین نمیتونستم سر کلاس های دانشگاه حاضر بشم. زمانی که این اتفاق برای من افتاد اواخر بهمن ماه بود. یعنی عملا نیاز بود که اساتید اجازه بدن من یک ماه سر کلاس حاضر نشم و بقیه زمان استراحتم به عید میخورد که تعطیلات بود. به دوستانم سپرده بودم تا با اساتید صحبت کنند و موضوع رو بگن. همه اساتید پذیرفتند که من این یک ماه رو دانشگاه حاضر نشم. اما دکتر فاطمی فرمودند که نه! من بیش از 4 جلسه غیبت رو قبول نمیکنم و بگید حتما باید سر کلاس حاضر بشه تا نندازمش (هفته ای دو جلسه کلاس داشتیم که یعنی ایشون دو هفته استراحت رو قبول کرده بودند)! من هم شرایطی نداشتم که بتونم برای دانشگاه رفتن آژانس بگیرم یا کسی من رو به دانشگاه برسونه. بنابراین بعد از دو- سه هفته از عملم بخاطر کلاس های ایشون با مترو به دانشگاه میرفتم که این مسیر برای من بیش از یک ساعت طول میکشید. با درد فراوان سر کلاس های چهار ساعته ایشون میشستم. خلاصه این ایام رو گذروندم تا میان ترم ایشون فرا رسید. همونطور که قابل تصوره امتحان رو خوب ندادم. به دفتر ایشون رفتم تا شرایط رو توضیح بدم (که اصلا چه کاری بود؟! استادی که متوجه شرایط آدم از قبل نبوده چطوری یهو فکر کردم باید الان متوجه بشه!). وقتی به دفتر ایشون رفتم و گفتم امتحان رو خوب ندادم چون چنین شرایطی داشتم به صورت غیر منتظره و عجیبی تلفن رو برداشتند و زنگ زدند آموزش دانشکده و با عصبانیت گفتند خانم فلانی رو از درس من حذف کنید! انقدر کار ایشون عجیب و زشت بود که مسئول آموزش از اون طرف خط میگفت خانم دکتر هنوز زمان حذف اضطراری فرا نرسیده به خود دانشجو بگید درس رو حذف کنه. ایشون هم اصرار میکرد نه همین الان حذفش کنید! من هم گریه میکردم و از واکنش ایشون در ترس و اضطراب بودم! خلاصه اینکه ایشون تلفن رو قطع کردند و با برخوردی زشت به من گفتند برو درس رو حذف کن! قاعدتا من هم در زمان حذف اضطراری درس رو حذف کردم اما وقتی نمره های میانترم اومد دیدم که خیلی هم کم نشده بودم و دیگرانی بودند که از من نمره کمتر گرفته بودند. یعنی ایشون حتی نکرد برگه من را صحیح کند و بعد در مورد وضعیت من نظر بدهند. امیدوارم پیام من رو بخونند و بفهمند که درسته استاد بودن قدرت میاره و شما هم در کسوت استادی هر بلایی میخواهید سر افراد میارید ولی بالاخره این بلاها ممکنه روزی گریبان خودتون رو هم بگیره و فردی که نسبت به شما قدرتمندتره باهاتون چنین کاری کنه!

0 0