گاهی اوقات حقیقت تلخه. با نهایت احترامی که واسه ایشون دارم، اما دکتر توفیق به هیچ وجه در قواره ی دانشگاه صنعتی شریف و حتی در هیچ یک از دانشگاه های تراز اول کشور نیستند. نحوه ی تدریس درس های تئوری ایشان فوق العاده ضعیف هست و در انتهای ترم هم چیز خاصی یاد نمیگیری. متاسفانه، فقر دانش علمی ایشان کاملا مشهود است. گیر دادن های بی مورد به دیر آمدن سر کلاس (غیبت دیگه جای خود دارد!) و امتحانات کاملا غیراستاندارد از دیگر ویژگی های دکتر توفیق است. با این که میشه با ایشون رابطه ی دانشجو-استادی برقرار کرد، اما نمیشه به اخلاقش نمره ی بالایی داد. {تمامی این ویژگی ها مربوط به زمانی است که من با ایشون درس پاس کردم. امیدوارم در طی این چند ترم پس از آن، تغییرات قابل توجهی در جهت مثبت ایجاد شده باشه!}
جناب آقای دکتر توفیق از اساتید جوان و کوشایی هستند که ذکر چند نکته به عنوان کسی که دروسی با ایشان داشته ام ضروریست 1- ایشان مطالاب درسی را به صورت کاملا مفهومی و زیبا به دانشجو ارایه میکنند 2- دروس بسیار جذاب و مورد روز دنیا را که بسیار مفید در تقویت سازه ها است تدریس مینمایند آن هم به شیوه مدرن مانند درس کامپوزیت و تعمیر و باز سازی سازه ها. 3-هدف ایشان فهامندن مطالب سر کلاس بوده و ابدا نمره گرا نیستند که همه سواد ودانش را در امتحان پایان ترم ببینند بلکه تلاش در طول ترم برایشان مهم است 4-موضوعات پایان نامه ای ایشان برای دانش جویان بسیار جدید /جذاب و موثر است 5-احترام و سخت کوشی و حضور مرتب سر کلاس برایشان بسیر مهم است که تماما به نفع خود دانشجوست نهایتا باید عرض کنم ای کاش تعداد اساتیدی بسیار با سواد مثل اسشان انشالاه زیاد شود تا سطح علمی جامعه بالا برود
حجم کاری که برای آزمایشگاه میخوان خیلی زیاده ولی برای کسایی که میخوان تمرین کنن درست گزارش کار تحویل بدن خوبه، اما نباید باهاشون پروژه برداشت چون همه کار رو میندازن روی دوش دانشجو ، اکثرا سرشون شلوغه و حتی شک دارم از موضوع پروژه خبری هم داشته باشن، جلسه ای هم نمیذارن، آدم رو با یه اقیانوس سوال بی جواب تنها میذارن